Ładne rozmycie tła i bardzo wysoka ostrość rejestracji to duże zalety nowego obiektywu. Par. eksp.: 1/2500 s; ISO 800; f/2,8; f=70 mm

System AF Nikkora Z 24–70 mm f/2,8 S działa bardzo szybko i cicho. Do celności pracy systemu  zastrzeżeń mieć nie można.
Testowany model to konstrukcja zwarta i solidnie wykonana. W komplecie otrzymujemy przednią i tylną pokrywkę obiektywu, osłonę przeciwsłoneczną i futerał na obiektyw. Za mechanikę i ergonomię przyznajemy 5,9 punktu.

Optyka

Układ optyczny obiektywu składa się z 17 elementów rozmieszczonych w 15 grupach.

Układ optyczny Nikkora Z 24–70 mm f/2,8 S [11] jest dość skomplikowany, składa się z aż 17 elementów rozmieszczonych w 15 grupach. Wśród nich są cztery soczewki asferyczne i dwie wykonane ze szkła ED. W obiektywie użyto powłoki nanokrystaliczną i ARNEO, które skutecznie redukują refleksy i powstawanie efektów flary. Elementy przedni i tylny pokryte zostały powłoką fluorową Wewnątrz jest kołowa, 9-listkowa przysłona [12], którą możemy przymknąć do f/22.

Pomiary

Obiektyw testowaliśmy z bezlusterkowcem Nikon Z7 wyposażonym w 45,7-milionową matrycę. Pomiarów dokonaliśmy w studiu. Badając dystorsję i rozdzielczość, fotografowaliśmy zmodyfikowaną tablicę Vuzort-Sigma, a winietowanie ocenialiśmy na podstawie równomiernie oświetlonej białej tablicy. 

Pomiary rozdzielczości wykonaliśmy dla środka kadru i jego brzegów. Przy badaniu na brzegach kadru wzięliśmy pod uwagę pomiar dla pełnoklatkowej matrycy i cropa (APS-C). Oprócz wykresu z wynikami rozdzielczości przedstawiamy również wykres MTF (udostępniony przez producenta).

Pod kątem „zdjęć pod światło” sprawdzaliśmy obiektywy w studiu, gdzie 600-watowa lampa ustawiona była tuż za rogiem kadru oraz w plenerze fotografując pod słońce.