W trybie Auto WB zdjęcia z a230 są „chłodniejsze”, przez co bliższe prawidłowemu balansowi bieli. Sony „oferuje” też rozbudowane w stosunku do Nikona funkcje korekcji balansu. Co prawda nie możemy dobierać temperatury według skali Kelvina, ale w ustawieniach dla światła żarowego do dyspozycji mamy aż 7 wariantów (korygujemy w zakresie od –3 do +3). Za odwzorowanie barwne a230 otrzymuje 5,5 punktu, a D3000 mocne 5.

Możliwości multimedialne

Pod względem możliwości multimedialnych oba aparaty ustępują nawet większości kompaktów. Ani a230, ani D3000 nie mają funkcji filmowania. Firma Sony nie zdecydowała się na zaimplementowanie tej technologii jak na razie w żadnej ze swoich lustrzanek, Nikon rezerwuje tę możliwość dla bardziej zaawansowanych korpusów (w najnowszym portfolio filmy HD kręcą wszystkie modele konsumenckie i półprofesjonalne). Obie lustrzanki nie mają też trybu Live View, ani nawet ekranów LCD o dużej rozdzielczości. Nikona D3000 wyposażono w 3-calowy ekran o rozdzielczości 230 tys. pikseli, ekran w a230 jest mniejszy (2,7-cala, też 230 tys. pikseli); ale za to umieszczono nad nim czujnik zbliżeniowy („gasi” ekran, gdy podnosimy aparat do oka), którego brakuje w Nikonie, a trzeba przyznać, że wyraźnie poprawia to komfort pracy. Kolejną i ostatnią chyba przewagą lustrzanki Sony będzie złącze HDMI, ułatwiające komunikację z urządzeniami multimedialnymi. Przewagą a230 będą też dwa sloty kart (SD i MS duo). Reasumując, w tym rozdziale zwycięża Sony, choć walka odbyła się raczej na niskim poziomie. a230 otrzymuje 4,5 punktu, a D3000 4 punkty.

 * podane ceny są z 11/2009

Możliwości edycyjne

Możliwości edycyjne to rozdział, w którym zdecydowanie zwycięża D3000. Sony umożliwia co najwyżej obracanie zdjęć, Nikon, podobnie jak w D5000, „oferuje” całą paletę niezbyt profesjonalnych, ale ciekawych możliwości edycji. Wśród nich znajdziemy takie akcje, jak „kolorowy kontur”, zmiana balansu kolorów, szybki retusz, „efekt miniatury”, zmiana na czarno-białe, sepię czy cyjanotopię, oraz szereg filtrów – ocieplający, skylight, zmiękczenie, cross Screen, oraz możliwość wzmocnienia poszczególnych tonów. Za możliwości edycyjne Nikon otrzymuje 5,5 punktu, a Sony tylko 4.

Podsumowanie

Obie konstrukcje to przede wszystkim możliwość rejestrowania zdjęć stosunkowo dużymi przetwornikami formatu APS-C za nieduże pieniądze. Aparaty idealne dla początkującego fotoamatora, który nie potrafi jeszcze precyzyjnie zdefiniować swoich fotograficznych potrzeb. Przeprowadzony test pokazuje, że pod względem obsługi i ergonomii zdecydowanie wygrywa Nikon; patrząc jednak na estetykę, jakość zdjęć i możliwości fotograficzne, szala przechyla się nieznacznie na stronę Sony. Decyzja, jak zwykle, należy do konsumenta.