Ulubionym miejscem myszołowa są drzewa. Doskonałe miejsce obserwacyjne na pobliski teren; fot. Dariusz Ogłoza

Ze snu nagle wyrywa mnie znajomy dźwięk. Przyleciał i jak zawsze zakomunikował swoją obecność głośnym hije-hije-hije. Ten sam, którego obserwowałem 2 dni wcześniej. Siadł na drzewie naprzeciwko mnie [3]. Kontrolnie nastawiam zdjęcia seryjne i ciągłe śledzenie AF. Sytuację ułatwia mi fakt, że jeśli wystartuje, to będzie idealnie leciał w linii prostej na mnie, a dokładnie w miejsce wyłożenia mięsa – jakieś 40 -50 m przed czatownią.
Jest parę minut po ósmej. Światło na tyle dobre, że mogę zastosować krótkie czasy naświetlania. Mijają kolejne minuty, a on dalej siedzi i obserwuje teren. Mam nieodparte wrażenie, że mnie sprawdza, jak długo jestem w stanie wytrzymać w napięciu z okiem przy wizjerze. Odpuszczam. Obserwuję go nadal, ale przez szczelinę. Mija kolejna godzina, a on dalej tam jest. Nieruchomy jak posąg, czujny i bacznie lustrujący okolicę. Może odpoczywa, może czeka? Tego nie wiem.
Pomimo prawie bezwietrznego dnia jest zimno. Ujemna temperatura daje się we znaki. Ręce skostniałe – parogodzinny bezruch zrobił swoje. Problemem okazuję się prosta czynność, jak choćby wyprostowanie nóg. Staram się nie myśleć o niewygodach. Całą uwagę skupiam na nim i okolicy. Mam więcej światła dzięki słońcu, które od dobrych dwóch godzin próbuje przebić się przez chmury, które działają niczym filtr, dając miękkie oświetlenie.

Tak zwany nalot. Ułożenie sterówek oraz schowane i wyprostowane nogi ku tyłowi. Często możemy zaobserwować identyczny sposób ułożenia tułowia podczas lotów patrolowych; fot. Dariusz Ogłoza

Mój skrzydlaty kolega nagle zrywa się, zatacza duże koło i nadlatuje z mojej prawej. Dopiero z bliska widzę, że to dojrzały osobnik. Znalazł się w kontrze. Promienie pięknie podświetliły sterówki [4]. Zatoczył jeszcze jedno koło i usiadł tuż nad namiotem na gałęzi olchy. Nie rozumiałem, co było przyczyną, że nie zaryzykował lądowania przy jedzeniu. Sprawa wyjaśniła się w przeciągu niecałej minuty.
Z drugiej strony od lasu zatoczył koło drugi osobnik. Nagle robi zwrot i zaczyna podchodzić do lądowania [5]. 

Charakterystyczna poza lądującego myszołowa. Szeroko rozstawione skrzydła, szpony skierowane do przodu, wzrok skierowany w punkt; fot. Dariusz Ogłoza

Usiadł zaledwie parę metrów przede mną, niedaleko wyłożonej zanęty. Czujnym spojrzeniem penetruje okolicę [6]. Póki co nie robię zdjęć, jest zbyt blisko, a dźwięk migawki może go wystraszyć. Czekam na dalszy rozwój sytuacji. Myszołów dalej spogląda w stronę drzew, wyraźnie czymś zaniepokojony. Mijają cenne minuty. Boję się, że zaraz odleci i tyle będę go widział. Robię zdjęcie – nic się nie dzieje.

Jak widzą ptaki drapieżne? Ich oczy są umieszczone bardziej z przodu głowy, niż u pozostałych ptaków, w związku z tym, kiedy skupią wzrok przed siebie, potrafią widzieć binokularnie czyli trójwymiarowo, co potrafi bezbłędnie określić miejsce polowania; fot. Dariusz Ogłoza

Więcej w Foto-Kurierze 3/2015.

Całe wydanie możecie przekartkować tutaj

Pełna treść artykułu jest również dostępna na zasadach przedstawionych poniżej

Wniesienie opłaty umożliwia Ci
pełny dostęp do danego artykułu przez 2 dni.
Zabrania się kopiowania i rozpowszechniania
tekstów i materiałów ilustracyjnych.

Zamawiany artykuł zawiera:
Liczba zdjęć: 14 ; Liczba tabel i ilustracji: 0 ;
Liczba znaków: 20245

Wybierz formę płatności
wybierz Płatność Online / Płatność kartą (4,90 zł) Płatność SMS (6,15 zł)

Płatność Online / Płatność kartą

Skorzystaj z szybkiego przelewu przez internet lub płatności kartą. Kod autoryzacyjny zostanie dostarczony pocztą elektroniczną.



Gdy otrzymasz kod upewnij się czy masz włączoną obsługę plików cookie. Po zalogowaniu się wpisz kod tutaj:

Email:
Kod:

Płatność SMS

wyślij sms o treści KOD.FK1 na numer 7555
Koszt SMS to 5,00 zł plus VAT

Gdy otrzymasz kod upewnij się czy masz włączoną obsługę plików cookie. Po zalogowaniu się wpisz kod tutaj:

Uwaga! Nadesłany kod będzie aktywny tylko na danym komputerze z daną przeglądarką.