804RC2
Kolejną propozycją może być następca podstawowego modelu 141RC, czyli głowica 804RC2. Sprzęt ten był opisywany w poprzednim miesiącu. Jest to głowica typu 3D, o wadze 0,79 kg.

Głowica Manfrotto 804RC2

Dość lekką głowicę możemy znaleźć wśród modeli kulowych. Głowice takie są mniej precyzyjne, ale za to dużo szybsze w pracy, i dzięki temu wiele osób wybiera właśnie takie rozwiązanie.

486RC2
Lekkim modelem o dość sporym udźwigu jest niepozorny 486RC2. Przy wadze 0,46 kg stanowi stabilną podporę dla sprzętu o wadze do 6 kg. Co więcej, po przekręceniu mocowania płytki o 90° staje się najwygodniejszym (najmniejszym) modelem podczas transportu.

Głowica Manfrotto 486RC2

488RC2
Jeżeli posiadamy długie, jasne obiektywy lub fotografujemy aparatem średnioformatowym, to powinniśmy zaopatrzyć się w nieco większą głowicę – 488RC2. Waży ona 0,67 kg, ale udźwig wzrasta aż do 8 kg.

Głowica Manfrotto 488RC2

Ponadto metodę blokowania aparatu rozwiązano w niej w taki sposób, że do obracania nim służy jedno pokrętło, a do zmiany położenia w innych płaszczyznach – drugie. Docenią to zwłaszcza miłośnicy zdjęć panoramicznych.

Jak kupować?

Przed zakupem statywu zawsze należy sobie zadać pytanie, jakie robimy zdjęcia, w jakich warunkach będziemy eksploatować statyw, i jak często. Nad wyborem sporo droższego statywu z włókien węglowych powinni się zastanowić użytkownicy, którzy większą część zdjęć wykonują w plenerze, a sprzęt transportują w wybrane miejsca za pomocą własnych mięśni. W takiej sytuacji dość szybko odczują nawet nieznaczną różnicę wagową. Statywy z włókien są sztywniejsze, mniej podatne na drgania (np. podczas wiatru). Jeżeli wybieramy markowy statyw, to prawdopodobnie wiążemy się z modelem danej marki na wiele lat. W tej dziedzinie technologie, w odróżnieniu od aparatów fotograficznych, ewoluują powoli. Dobre firmy oferują nam serwis i dostęp do części zamiennych. Ponadto zyskujemy możliwość korzystania z bardzo bogatej oferty akcesoriów dodatkowych. Nie powinniśmy oszczędzać na statywie, ponieważ od stabilności aparatu zależy techniczna jakość naszych zdjęć.

Dlaczego zatem większość oferty Manfrotto to jednak statywy aluminiowe?

Otóż do miejsca pracy dojeżdżamy najczęśniej samochodem. Statyw nosimy tylko na niewielkich odległościach. Zdjęcia plenerowe nie stanowią aż tak dużego procentu naszych prac. Często pracujemy we wnętrzach, studiach, pomieszczeniach zaadaptowanych na potrzeby fotografowania. Tutaj 50 czy 150 g nie zrobi nam tak wielkiej różnicy. Wybieramy wtedy tańszy statyw ze stopu aluminium, który, o czym nie wspomnieliśmy, jest mniej podatny na uszkodzenia mechaniczne.