Par. eksp.: 1/680 s; ISO 100; f/5,6; f=24 mm

Moja syclijska podróż dobiegła końca. Bladym świtem wyruszam pociągiem z Cefalu do Palermo, potem przesiadam się do autobusu jadącego do Trapani. Z Trapani boeing 737 po niespełna trzygodzinnym locie dostarcza mnie do Modlina. Tam szybko przeskakuję do wygodnego shuuttle busa jadącego do stolicy. Warszawa z okien autobusu jawi mi się niczym oaza czystości i nowoczesności. Z perspektywy Palermo, to miasto niezwykle piękne i harmonijne. Pozostaje mi jeszcze wsiąść do pociągu TLK i w ostatni etap wyruszyć do mego rodzinnego Poznania. Do domu docieram późnym wieczorem.

Par. eksp.: 1/640 s; ISO 100; f/4,5; f=50 mm

Par. eksp.: 1/1250 s; ISO 200; f/5; f=35 mm

Tydzień w podróży pozwolił mi poznać aparat bardziej niż gdybym spędził z nim cały rok na niedzielnych spacerach. Fujifilm HS35 po pierwsze okazał się ­niezawodny, po wtóre nie ograniczał mnie, a często potrafił zaskoczyć. W odniesieniu do kilkudziesięciu innych aparatów, którymi przyszło mi wcześniej fotografować HS35 dał się okiełznać już od pierwszej chwili. To aparat świetnie zaprojektowany, umożliwiający po początkowym ustawieniu menu na zapomnienie o jego istnieniu. Choć ilość możliwości jest przeogromna wszystko co najważniejsze znajdziemy „pod ręką”. Kiedy fotografujemy w podróży zazwyczaj to czas, odpowiedni moment, decydują o naszym sukcesie. Nie ma wtedy mowy o uczeniu się „kamery”, nie ma chwili na przeczesywanie menu w celu ustawienia poszukiwanego parametru. Przez tydzień fotografowania Fujifilm HS35 nie zdarzyło mi się bym choć raz „zabłądził”. Jeśli nie udało mi się zrobić jakiejś fotografii, to niestety tylko z mojej winy. Fujifilm HS35 starał mi się to cały czas ułatwiać.

Żegnaj Sycylio, Arrivederci…

Tekst i zdjęcia: Paweł Kosicki

Artykuł ukazał się w Foto-Kurierze 12/2013