Krab - Grapsus grapsus - wielkość ok. 20 cm; fot.: Ryszard Sobolewski.

Żegnają nas nieliczni mieszkańcy wyspy, u których zjedliśmy na obiad bardzo smaczną rybę. Wypływamy w kierunku wyspy Santa Cruz tam mijamy jeszcze kilka mniejszych wysepek, na których mieszkają jedyne na tej wysokości pingwiny równikowe, kormorany i różnego rodzaju głuptaki, a także wszędzie występujące lwy morskie, kraby i iguany. Kapitan łodzi musi znać dobrze te tereny ze względu na znajdujące się tuż pod powierzchnią albo niewiele wystające z wody skały, chwila nieuwagi i może się to skończyć katastrofą. Po całodziennej męczącej wyprawie noc mija szybko, a z samego rana wyjazd na kolejną wyspę o wdzięcznej nazwie Isabela. Tutaj rzadko docierają łodzie z turystami. Z portu w Puerto Villamil jest ok. 15 minut spacerkiem do hotelu. Tam również mamy wszystko załatwione. Wybieramy się na wycieczkę do krateru wulkanu Sierra Negra. Wycieczka jest samochodowa, trwa kilka godzin. Wracamy na wyspę Santa Cruz. Następnego dnia wyruszamy na kolejną wyspę, by zobaczyć w naturze żyjące, i tylko na niej, żółte legwany, które biorą nazwę od wyspy Santa Fe. Legwany te są zdecydowanie większe od wcześniej widywanych, mają ok. 1,5 metra długości i ok. 13 kilogramów wagi. Mają specyficzny wygląd, przypominający prehistoryczne gady i czasami trochę nieprzyjemny, bo z nich całymi płatami schodzi skóra, którą zjadają niektóre gatunki ptaków żyjąc z nimi w pełnej symbiozie. Sama wyspa porośnięta jest pięknym kaktusowym lasem opuncji i upiornie wyglądającym Palos Santos (święte drzewo), które są tu największe na archipelagu. Opisując te wszystkie foto-safari na powierzchni wysp nie wspomniałem o drugim świecie, który jest pod wodą.

Lwy morskie występujące na całym archipelagu Galapagos, a w oddali iguany; fot.: Ryszard Sobolewski.

Dla miłośników nurkowania jest to podwodny raj, takie są opinie nurków a niektórzy twierdzą, że są tu najlepsze warunki i najpiękniejszy - najbardziej obfity w podwodną florę i faunę świat. Zaplecze techniczne do uprawiania tego typu hobby jest tutaj rewelacyjne, na każdym kroku spotyka się agencje oferujące wycieczki wraz z pełnym ekwipunkiem do nurkowania. Również specjalistyczne łodzie, którymi można podróżować nawet w nocy, co umożliwia zaoszczędzenie czasu. Dla początkujących są również szkoły nurkowania (dwudniowa wycieczka w rejon skał Gordon Rocks lub wyspy Seymour z pełną opcją, w tym po dwa nurkowania, to koszt 140-200 $, zależy od jachtu). Ceny na tego typu wyprawy są we wszystkich agencjach porównywalne, ale zawsze trzeba się targować. Nurkowisko przy wodzie Seymour obfituje w dużą i różnorodną florę i faunę, intrygujące formacje jaskiniowe, nawisy skalne i wąwozy. Porośnięte koralowcem skały są doskonałym schroniskiem dla różnych stworów, jak: żarłacze białe brzeżne, rekiny młoty, rekiny wielorybie, rekiny z Galapagos, manaty, żółwie, lwy morskie, a także bajecznie kolorowe ławice ryb. Ja niestety tego na własne oczy nie widziałem. Nie posiadałem niestety sprzętu, którym można fotografować pod wodą. I z tego powodu czuje niedosyt pobytu na Galapagos. Teraz już, po ochłonięciu z tych przeżyć wiem, że do tego raju bez względu na koszty pojadę kolejny raz, by również zrobić zdjęcia podwodnego Galapagos.

Zapewne przy kolejnej wyprawie na Galapagos ponownie skorzystam z ekwadorskiego biura podróży Condor Travel, którego właścicielką jest Pani Monica Chavez, a także z Grand Hotelu Lobo de Mar w Puerto Ayora, który jest również godny polecenia, ze względu na profesjonalność, życzliwość i zapewnienie turystom niezapomnianych wrażeń. Chciałbym również podziękować Panu Ambasadorowi Ekwadoru Fernando Floresowi za wszelką pomoc w organizację tej wyprawy, a także za polecenie wspomnianej agencji turystycznej. Jeśli chodzi o sprzęt fotograficzny, jaki należy ze sobą zabrać, to nie będę proponował konkretnej marki czy modelu aparatu. Musi być to niezawodny i sprawdzony sprzęt, a w tym: lekki statyw, czasami też przydaje się dłuższy obiektyw do fotografowania krabów (są bardzo szybkie i płochliwe), i oczywiście sprzęt do fotografii podwodnej. Podczas wyprawy korzystałem z Canona EOS 5 D, na którym, muszę przyznać, nieco się zawiodłem. Miałem problemy z systemem AF (opisane już wcześniej). Również gniazdo lampy błyskowej przy aparacie (gorąca stopka), bardzo często nie synchronizowało (efekt - brak błysku). Być może, problemy te wynikały z warunków - wilgotne i słone powietrze. Istotną wadą tego aparatu jest to, że dysponując szybkimi kartami pamięci o pojemności 16 GB na wszystkich kartach zapisał jedynie po niespełna 8 GB, informując, że karta jest pełna. Dodatkowo miałem ze sobą 3 obiektywy 70-200 mm f/2,8 LIS USM, uniwersalny 24-105 mm f/4L IS USM i 16–35 mm f/2,8 L USM, zapas kart pamięci (500 GB), statyw i dobrą torbę--plecak, do którego bez zdejmowania mogłem szybko schować aparat. I taki zestaw jest wystarczający. Dodam jeszcze, że na Galapagos (mimo że nie jestem zwolennikiem filmowania) warto też zabrać kamerę. Jest to tylko znikoma część informacji o tym unikalnym miejscu, jakim są wyspy Galapagos. Osobom chcącym uzyskać więcej informacji czy porad dotyczących zorganizowania takiej wyprawy z przyjemnością ich udzielę drogą e-mailową: sobol.r@poczta.fm.

Ryszard Sobolewski

Z zamiłowania fotograf i podróżnik. Jest ekspertem fotografii w Centralnym Laboratorium Kryminalistyki Komendy Głównej Policji. Od 2002 r. jest członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy RP. Jego teksty wielokrotnie publikowane były w Foto-Kurierze.

Tekst i zdjęcia: Ryszard Sobolewski

Artykuł ukazał się w Foto-Kurierze 5/2010