Hodowla słoni. Królewski Park Narodowy Chitwan (tytuł: „Skrępowani”).

Piękne początki
Nepal niewątpliwie ciekawym miejscem jest. Zwłaszcza fotograficznie. Już samo lądowanie w Katmandu – stolicy Nepalu, dostarczyło niesamowitych wrażeń wizualnych. Lecąc nad miastem, zobaczyłem słońce odbijające się od ulic. Byłem przekonany, że miasto nawiedziła powódź i pomiędzy budynkami jest woda. Okazało się się, że sprawcą dziwnego zjawiska jest wszędobylski pył skalny. To on w słońcu powoduje blask ulic i chodników.

Pył
Z powodu właśnie tego pyłu, wielu ludzi chodzi w maskach. Nie da się przed nim uchronić, ale można spróbować zmiejszyć jego wpływ na wrażliwe miejsca. Warto zabrać ze sobą okulary przeciwsłoneczne lub „zerówki” jak najbardziej chroniące oczy. Dobrze jest pamiętać o nim przy używaniu sprzętu np. podczas zmiany obiektywów. Ja na wszelki wypadek, wolałem trzymać aparat częściej w torbie niż bez zabezpieczenia na szyi.

Wieczorny widok na rzekę Kali Gandaki (tytuł: „Czarna rzeka”).

Centrum
Katmandu to niesamowicie ciekawa i barwna aglomeracja z mnóstwem atrakcji. Do zamieszkania polecam dzielnicę Thamel, z dużą liczbą hoteli, sklepów (także fotograficznych) i całą masą restauracji różnej maści.
Osobiście wolę przedmieścia od ścisłego centrum, dlatego głównie eksplorowałem okolice obwodnicy. Będąc w Katmandu niewątpliwie należy jednak udać się na starówkę. Ciekawym przeżyciem jest już sama wędrówka zatłoczonymi ulicami do starego, ale wciąż tętniącego serca miasta – Durbar Square. Zachęcam do tego, by choć trochę się zapomnieć, na chwilę się zgubić, poddać się atmosferze panującego tam chaosu. Odkrywać architektoniczne i artystyczne skarby. Zaglądać przez bramy na podwórka, gdzie często w kilkusetletnich, rozpadających się budynkach „dzieje się” życie. Choć na chwilę porzucić przewodnik, zaskoczyć się widokiem buddyjskich i hinduskich świątyń w zakamarkach wąskich ulic i placów.

Wędrówka zatłoczonymi ulicami do tętniącego serca miasta – Durbar Square dostarcza niezapomnianych wrażeń. Kiosk z prasą na starówce stolicy Nepalu Katmandu (tytuł: „Kiosk”).

Obrzeża stolicy
Warto pokusić się o pieszą wycieczkę do Swayambhunath – potocznie zwaną Świątynią Małp, która stoi na uboczu w zachodniej części miasta. Prócz oczywistych walorów estetycznych i historycznych samej świątyni, rozpościera się z niej przepiękny widok na stolicę. Niewątpliwą atrakcją miejsca jest też możliwość sfotografowania wszędobylskich, ciekawskich małp. Wspominałem o pieszej wycieczce nie bez powodu. Mi na ten przykład, w drodze powrotnej ze świątyni do hotelu, udało się natknąć w małej świątyni na ceremonię palenia zwłok. Miałem okazję zrobić zdjęcia z bardzo bliska. Wynagrodziło mi to z nawiązką nieobecność w Świątyni Pashupatinath (najpopularniejszego miejsca kremacji zmarłych w Nepalu), leżącej po wschodniej stronie miasta.
Jeśli ktoś dysponuje większą ilością czasu powinien dla porównania udać na starówkę do miast wchodzących w skład aglomeracji: Patan i Bhaktapur. Warto też odwiedzić religijne centrum społeczności Tybetańczyków z największą w Nepalu i jedną z największych na świecie stupą Bodhnath.