W mniejszych parkach warto zaprzyjaźnić się z właścicielami, a zwłaszcza pomóc im w codziennej pracy. Ich obecność umożliwia podejście do zwierząt na wyciągnięcie ręki. Rzadka okazja. fot. Tomek Michniewicz

W buszu przydaje się statyw, choć ja osobiście wolę zabierać monopod. Teren jest najczęściej nierówny a poszycie gęste, i rozstawienie trójnoga zajmuje sporo czasu, po którym często nie ma już co fotografować. Monopod jest dużo bardziej praktyczny, zwłaszcza podczas „treków”.

Dwa zwierzęta z zestawu Wielkiej ­Piątki, w skład której wchodzi słoń, bawół, nosorożec, lew i lampart.  W Zimbabwe spotkamy je wszystkie. fot. Tomek Michniewicz

Warto być świadomym, że kalendarz pogodowy Zimbabwe różni się ­diametralnie od naszego i w zależności od sezonu, zimbabweńska „Afryka” wygląda zupełnie inaczej. Pocztówkowe, płowe sawanny można fotografować od maja do października, choć nasze wakacje to w Zimbabwe zima i będzie chłodno (7-15 stopni, w nocy nawet przymrozki). Najlepsze miesiące to maj-czerwiec i późny wrzesień. Od listopada do kwietnia, w trakcie i po zakończeniu pory deszczowej, plenery będą soczyście zielone – zupełnie „niepasujące” do powszechnego wyobrażenia Afryki.

Pod koniec pory suchej busz zapala się od uderzeń piorunów. Nocne pożary to codzienność w Zimbabwe, co umożliwia uchwycenie trudnego do zdokumentowania w innych okolicznościach żywiołu. Tzw. „zimne pożary” kończą się bardzo szybko, wypalając trawy i pozostawiając bez uszczerbku drzewa i inne rośliny. Pogorzelisko to fantastyczna sceneria do pracy (patrz poniżej). fot. Tomek Michniewicz

fot. Tomek Michniewicz

Podczas podróży po Zimbabwe łatwo zapomnieć, że mimo oficjalnej wersji w rzeczywistości jest to wojskowa dyktatura. Zimbabweńczycy są otwarci i pogodni, nie uciekają ani przed obcymi, ani przed obiektywem. Jednak próba sfotografowania kogokolwiek w mundurze może się skończyć dramatycznie. Wojsko prowadzi brudne interesy w całym kraju, włącznie z handlem bronią i kradzionymi diamentami, więc mundurowi wszelkie formy dokumentacji fotograficznej traktują ze śmiertelną powagą.

Przyjazd do Zimbabwe w czasie pory deszczowej lub po niej zaowocuje właśnie takimi soczysto zielonymi plenerami, „niepasującymi” do Afryki. Zamiast lwa w buszu na zdjęciach będzie widniał lew w ogródku. Płowe sawanny można sfotografować między majem i październikiem. fot. Tomek Michniewicz

fot. Tomek Michniewicz