Statek turystyczny z argentyńską banderą w rejonie Przylądka Horn; fot. Ryszard Sobolewski. 

Argentyna – kraj w Ameryce Południowej zajmujący ósme co do wielkości terytorium na świecie. Jego powierzchnia to, aż 3 761 274 km², zaś długość wybrzeża z Atlantykiem to 4989 km, a długość granic lądowych to 9665 km. Graniczy z Chile, Paragwajem, Brazylią, Urugwajem i Boliwią. Na samym południu kraju jest wyspa Tierra del Fuego (Ziemia Ognista), a wokół niej wiele mniejszych urokliwych z niewielkimi górami wysepek. Prowincja ta jest oddzielona od pozostałego terytorium Argentyny cieśniną Magellana, a zachodnia część wyspy należy do Chile. Stolicą prowincji jest miasto Ushuaia, co w potocznym języku znaczy „zatoka u krańca”. Rejon ten jest również nazywany „Fin del Mundo”, co znaczy „koniec świata”. Przemieszczając się dalej na południe jest Antarktyda i biegun południowy, wieczna zmarzlina. W archipelagu Tierra del Fuego leży wyspa Horn, na której znajduje się słynny z mrocznych opowieści przylądek Horn. Wyznacza on naturalną granicę między Oceanem Spokojnym a Oceanem Atlantyckim.

Warunki pogodowe w tym rejonie nie sprzyjają żeglarzom, czasami fale sięgają tu nawet do kilkudziesięciu metrów wysokości. Zdarzają się śmiałkowie, którzy przeprawiają się przez ten rejon, nad ich bezpieczeństwem czuwa najdalej wysunięta latarnia morska. Aktualnie statki przewożące towar częściej korzystają z kanału Panamskiego (patrz „Ciekawe miejsca świata – Panama”). Od 1945 r. okolice są objęte ochroną w ramach Parku Narodowego Przylądka Horn. Jego powierzchnia wynosi 631 km². Tereny porastają pierwotne lasy, w których występuje buk południowy.

Drogowskazy informujące o odległości do różnych miejsc na świecie – Ushuaia; fot. Ryszard Sobolewski.

Lodowiec Perito Moreno od strony Lago Argentino. Tutaj z tarasów widokowych można godzinami obserwować jak opadają potężne, wielotonowe jego części oraz słuchać huków pękającej ściany lodowej; fot. Ryszard Sobolewski.

Nierzadkim widokiem są tu uchatki i pingwiny, właściwie można podziwiać ich całe kolonie. Tu i ówdzie znajdziemy zwinne wydry i nutrie. Do najczęściej spotykanych ptaków należą: albatrosy, głuptaki, petrele oraz fulmary. Na północnym – wschodzie archipelagu występują suche stepy subarktyczne i kserofilne zarośla, natomiast na południu i zachodzie lasy z bukami i cedrami oraz mchami, porostami i torfowiskami. W strefie przybrzeżnej występują kondory olbrzymie, kormorany, mewy, rybołówki, ostrygojady oraz albatrosy. Innymi charakterystycznymi zwierzętami występującymi na Ziemi Ognistej są: pudu, nutrie, szynszyle, pumy, lisy polarne oraz pingwiny magellańskie. Z Ushuaia dla turystów chcących przeżyć dreszczyk emocji regularnie w okresie letnim (tj. styczeń–luty, kiedy temperatura wynosi ok. 9–12°C, a widno jest do ok. godz. 23:00) organizowane są wyprawy w kierunku Antarktydy. Widoki jakie zobaczymy zapierają dech w piersiach, a czasami gdy zacumujemy przy jakieś niewielkiej wysepce i zejdziemy na ląd stykamy się z pierwotną przyrodą. Niewysokie kępy przeróżnych unikalnych mchów i porostów, które rosną już po kilkaset lat, a przyrastają tylko po kilka milimetrów rocznie. Niezwykle czyste, przeźroczyste powietrze, taka atmosfera sprzyja robieniu bardzo urokliwych zdjęć i powoduje, że w ogóle nie chce się spać. Zaletą jest również to, że na tych wysepkach jesteśmy sami i tylko otacza nas przyroda, którą możemy spokojnie podziwiać i fotografować. Będąc cierpliwym, znalezienie dobrych – uroczych, fotogenicznych obiektów nie będzie trudne i wynagrodzi nam trudy klimatu i wiecznie dmuchającego wiatru.

Gauczo – argentyński rolnik podczas pędzenia stada owiec trawnikami miasta El Calafate; fot. Ryszard Sobolewski.