F•K: Czy zwycięstwo w tegorocznym konkursie National Geographic to Twój największy sukces?
Światosław Wojtkowiak: W kategorii konkursów tak. Może również dlatego że prawie wcale nie wysyłam zdjęć na konkursy…

Chefchaouen, Maroko

F•K: Czy pomogło Ci ono w karierze zawodowej?
Światosław Wojtkowiak: Nie zauważyłem jakiś bezpośrednich efektów, ale może niezbyt dokładnie obserwuję. Skończyłem bowiem Akademię Ekonomiczną i w związku z tym słowo kariera i wszystko co się z tym wiąże wywołuje we mnie odrazę.

Religia i krew czyli Jezus na ścianie u latynoskiego rzeźnika, Asuncion, Paragwaj

F•K: Gdzie (dla kogo) na co dzień pracujesz?
Światosław Wojtkowiak: Fotografuję dla hiszpańskiej agencji The Wide Angle, prowadzę też wyprawy dla biura z Krakowa – MK Tramping. Mam w końcu prowadzić wyjazdy fotograficzne dla nowego biura F8 Photo Travel.

Dzieci żyjące na wysypiskach śmieci, Hodeida, Jemen

F•K: Czy wstawiasz swoje zdjęcia do agencji?
Światosław Wojtkowiak: Nie, agencja dla której pracuję działa na zasadzie zleceń, nie ma bazy zdjęć.

Załadunek ciężarówki ruszającej przez Saharę. Dworzec Agadez, Niger

F•K: Czy masz swój blog, jeśli tak, to czy za jego pośrednictwem sprzedajesz zdjęcia?
Światosław Wojtkowiak: Sprzedaję coraz więcej zdjęć umieszczonych pod adresem: http://www.flickr.com/photos/nygus/, ale to nie jest blog.

F•K: Czy obrabiasz zdjęcia w PS? Jeśli tak, to jak bardzo ingerujesz w obraz wyjściowy?
Światosław Wojtkowiak: Używam różnych programów, nie tylko PS. Przeważnie wykorzystuję je do podstawowej korekty, balansu bieli oraz cieni.

Tuareskie dziewczyny w knajpie w Kidal, północne Mali

F•K: Jakie są obecnie stawki za zdjęcia?
Światosław Wojtkowiak: Zawsze za niskie.

F•K: Jakie masz plany na przyszłość? Czy masz jakieś niezrealizowane marzenia związane z fotografią?
Światosław Wojtkowiak: Planów jest bardzo dużo, i stale się zmieniają. W drugiej połowie lutego jadę z dziewczyną na dwa miesiące do Indii, gdzie zamierzamy wędrować śladem koczowniczych grup w pustynnych rejonach stanów Radżastan i Gudżarat. W 2008 roku zamierzam też ponownie odwiedzić Somaliland, kontynuując ważny dla mnie temat uchodźców somalijskich. Mam też kilka długoterminowych projektów, spinających swą treścią odległe kultury i kontynenty, i choć dalekie są od ukończenia, to sprawiają mi ogromną frajdę. Jeden to ludzie w drodze: opowieść o różnych formach nomadycznego funkcjonowania, od europejskich travelersów po tradycyjnych koczowników czy Cyganów. Drugi to świat ze śmieci, zwłaszcza w rejonach tak zwanego Trzeciego Świata, zżeranego przez odpadki, rozkład, plastik, obraz pęczniejących zaśmieconych miast i wysypisk rozrastających się jak Sahara. Trzeci temat wreszcie to konsumpcja roślin psychoaktywnych w różnych kulturach. Można by tak długo wymieniać.

Matka w osadzie tuareskiej na pustyni  w południowej Algierii

F•K: Dziękuję za rozmowę i życzę powodzenia.