F-K: Wraz z maszyną uzyskał pan oprogramowanie internetowe HPT, czy klienci korzystają z niego i na czym polega oryginalność tego rozwiązania?
J.P.: Dzięki temu oprogramowaniu klienci mogą sami zamówić, w domowym zaciszu, zdjęcia oraz własnoręcznie zaprojektować fotoksiążkę. Oryginalna jest metoda poprawiania nierównych zdjęć. To wszystko sprawia, że klient chętniej składa u nas zamówienia, a my mamy mniej pracy z przygotowaniem fotoksiążek.

F-K: Które produkty klienci najczęściej zamawiają przez oprogramowanie HPT, a które bezpośrednio w zakładzie?
J.P.: Tak jak już wcześniej wspomniałem, są to Fotoksiążki.

Różnice między wyglądem fotoksiążek wykonanych w technologii zeszytowej [4b] od tworzonych w tzw. płaski sposób [4a] widać gołym okiem.

F-K: Ilu z Pana klientów projektuje swoje fotoksiążki samodzielnie, a ilu życzy sobie, żeby fotoksiążka została przygotowana przez laborantów?
J.P.: Dzięki temu, że oprogramowanie HPT jest bardzo proste – praktycznie wszyscy klienci nie trudniący się fotografią zawodową korzystają z niego. Fotografowie profesjonalni również mogą skorzystać z oprogramowania, ale najczęściej sami tworzą rozkładówki. Część osób daje nam pliki, podaje ich kolejność występowania w fotoksiążce i wtedy laborant układa zdjęcia w książce automatycznie tworząc proste, ale eleganckie produkty. Tak więc trudno jest w sposób prosty odpowiedzieć na to pytanie.

F-K: Dlaczego część klientów decyduje się, żeby to Pana laboranci zajmowali się przygotowaniem i złożeniem fotoksiążki? Czy pana zdaniem w długim wymiarze czasowym fotoksiążki zastąpią tradycyjne odbitki typu 10x15 cm?
J.P.: Tego typu usługi zlecają nam głównie osoby nie mające kontaktu z komputerem. Na pewno fotoksiążki w niedalekiej przyszłości staną się istotną częścią naszej produkcji i to dość rentowną. Natomiast w temacie odbitek 10×15 cm itp. trudno być prorokiem, ale zapewne z czasem zaistnieje w świadomości klientów, w większym stopniu niż to ma miejsce dzisiaj, konieczność wykonywania zdjęć w innej formie niż klasyczne odbitki.

Noritsu SPB-1 w trakcie pracy

F-K: Jest pan pierwszym klientem w Polsce, który zdecydował się zakupić najnowsze urządzenie Noritsu SPB-1 do składania fotoksiążek na płasko , i to w dodatku bez jego wcześniejszego obejrzenia. Jaki był powód podjęcia takiej decyzji? Mieliśmy możliwość przetestowania tego urządzenia na Photokinie i nie ukrywam, że nam się bardzo podobała prostota jego działania? Czy urządzenia to spełnia Pana oczekiwania?
J.P.: Poszukiwałem takiego urządzeniu już od dawna. Można powiedzieć, że sobie je „wymyśliłem”. Tak więc gdy się pojawiło i to jeszcze w dość rozsądnej cenie to je najzwyczajniej w świecie zakupiłem.

F-K: Ile realnie zajmuje złożenie przykładowej fotoksiążki 10- 15-kartkowej na urządzeniu SPB-1?
J.P.: Złożenie to chwila, o wiele dłużej trwa wydrukowanie i stworzenie okładki.

F-K: Która forma fotoksiążki podoba się bardziej Pana klientom: standardowa zszywana  czy jednak rozkładana na płasko?
J.P.: Zdecydowanie rozkładana na płasko. To jest bardzo eleganckie rozwiązanie.

F-K: Czy mając kilkuletnie doświadczenie z użytkowaniem maszyny „suchej” Noritsu D-705, zdecydowałby się Pan powrócić do produkcji zdjęć na maszynie chemicznej?
J.P.: Zdecydowanie nie, pomimo tego, że faktycznie materiały eksploatacyjne są jeszcze nieco droższe.

F-K: W dzisiejszych czasach wielu fotografów narzeka na trudny/wymagający rynek i na brak zleceń. Obserwując pańskie inwestycje i ciągły rozwój oraz umiejętność dostosowywania się do nowych potrzeb rynku odnosimy wrażenie, że nie jest tak źle. Czy może pan poradzić coś osobom, które nie wiedzą, w którą stronę iść? Poproszę o 3 złote rady od człowieka sukcesu dla ludzi, którzy są nadal jego głodni?
J.P.: Słuchać klientów, klient ma zawsze rację nawet jak nie ma racji, klient jest najważniejszy. Ten, kto to szybko zrozumie, ten szybko osiągnie sukces. Tę zasadę można byłoby stosować w każdej dziedzinie naszego życia, ale niestety nie zawsze tak jest.

Wnętrze części firmy „Kontrast”

F-K: Dziękuję za rozmowę i życzę dalszego rozwoju.

Rozmawiał: Krzysztof Patrycy
Zdjęcia: K. Patrycy

Artykuł ukazał się w Foto-Kurierze 3/2017,
całe wydanie można przejrzeć tutaj