F-K: Czy te zdjęcia robione były metodą analogową? I jeśli tak to jakich Pan materiałów używał.
M.Cz.: Tak wykonywałem je na slajdach 4x5 cala aparatem marki Sinar. O ile dobrze pamiętam to były to materiały Fujichrome Velvia. W tym czasie spotkało mnie spore wyróżnienie. Z okazji 50-lecia MPA (1952-2002) wydano złotą księgę, w której wśród ok. 150 prac znalazły się aż 4 moje zdjęcia. W następnych dwóch latach zdobyłem jeszcze kolejne dwie statuetki Oskara i po 3 nominacje do nagrody głównej w każdym roku. Oczywiście w następnych latach jeździłem już po odbiór nagrody mając ze sobą smoking.

F-K: Na jednym ze zdjęć pamiątkowych z wręczenia dyplomów BIPP wręcza je Panu siostra Michaela Jacksona. Czy może Pan coś opowiedzieć o tym spotkaniu?
M.Cz.: Po dostaniu się do MPA, zainteresowała mnie najstarsza brytyjska organizacja zrzeszająca głównie fotografów reklamowych, czyli The British Institute of Professional Photography. Postanowiłem do niej aplikować. Wysłałem swoje portfolio. Zostało one ocenione na Associateship, czyli na drugi stopień członkostwa. Uroczyste wręczenie dyplomów odbywało się wtedy w miejscowości Milton Keynes, w połowie drogi między Londynem a Coventry. Był to rok 2002. Byłem dość egzotyczną osobą, gdyż pierwszy raz z Polski ktoś pokusił się żeby zdawać tam egzaminy i je zdał. Było to dla nich niesamowite odkrycie. Wtedy dyplomy były wręczane przez LA TOY’E Jackson. Podczas wręczania dyplomów zapytała się mnie skąd jestem. Ja odpowiedziałem, że z Polski, a ona że zna Sopot, ale tam mamy bardzo zimne morze i powietrze i lepiej żebym jak najszybciej zmienił miejsce zamieszkania.

F-K: Trzeba przyznać, że to zaskakujące ­skojarzenie.
M.Cz.: Tak, mnie to też zaskoczyło.

Kawiarnia w Dworze Artusa w Toruniu. Zdjęcie wykonane na slajdzie, publikowane w autorskich albumach panoramicznych.

F-K: Ma pan członkostwo w obu tych organizacjach MPA i założonym pod koniec XIX wieku Brytyjskim Instytucie Fotografii Profesjonalnej, a działającym do dnia dzisiejszego.
M.Cz.: Tak. Opłacam składki i czerpię korzyści z bycia członkiem tej organizacji. To ciekawe. Tam płacenie składek jest czymś normalnym, a u nas normalnym jest ich nie płacenie. Składka ta wynosi 100 funtów, a w ramach tej kwoty otrzymuję np. miesięczną prenumeratę czasopisma wydawanego przez instytut.